การจำศีลเป็นสภาวะของกิจกรรมที่น้อยที่สุดและ ภาวะซึมเศร้าทางเม แทบอลิซึมของสัตว์บางชนิด การไฮเบอร์เนตเป็นภาวะฮีตเตอร์เทอร์ มีตามฤดูกาลที่มีลักษณะเฉพาะคืออุณหภูมิร่างกายต่ำ การหายใจช้า และอัตราการเต้นของหัวใจ และอัตราเมแทบอลิซึม ต่ำ มักเกิดขึ้นในช่วงฤดูหนาว แม้ว่าตามประเพณีจะสงวนไว้สำหรับผู้จำศีล "ลึก" เช่นหนู แต่คำนี้ได้รับการนิยามใหม่ให้รวมถึงสัตว์เช่นหมี และปัจจุบันใช้โดยอิงตามการยับยั้งเมแทบอลิซึมที่ใช้งานมากกว่าการลดลงของอุณหภูมิร่างกาย ผู้เชี่ยวชาญหลายคนเชื่อว่ากระบวนการของการทรมานและการจำศีลในแต่ละวันก่อให้เกิดความต่อเนื่องและใช้กลไกที่คล้ายคลึงกัน  สิ่งที่เทียบเท่าในช่วงฤดู ร้อนคือaestivation ฟังก์ชันไฮเบอร์เนตช่วยประหยัดพลังงานเมื่ออาหารไม่เพียงพอ เพื่อให้บรรลุผลในการประหยัดพลังงาน สัตว์ดูดความร้อนจะลดอัตราการเผาผลาญและอุณหภูมิร่างกายของมัน การจำศีลอาจกินเวลาหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือหลายเดือน ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ อุณหภูมิแวดล้อม ช่วงเวลาของปี และสภาพร่างกายของแต่ละคน ก่อนเข้าสู่โหมด หมีจำศีล สัตว์ต่างๆ จำเป็นต้องสะสมพลังงานให้เพียงพอเพื่อคงอยู่ตลอดช่วงเวลาพักตัว ซึ่งอาจนานถึงฤดูหนาวทั้งหมด สปีชีส์ที่ใหญ่ขึ้นกลายเป็นอาหารเกินขนาดกินอาหารปริมาณมากและเก็บสะสมพลังงานไว้ในร่างกายในรูปของไขมันสะสม ในสปีชีส์ขนาดเล็กหลายชนิด การแคชอาหารจะแทนที่การกินและทำให้อ้วน